Geboren
Ik ben een zondagskind, want ik ben geboren op zondag 3 maart 1974, in wat nu Lelystad heet. Toen was het niet veel meer dan een rijtje huizen. (Er was niet eens een Hema!) En het heette: Zuidelijke IJsselmeerpolders. Zo staat het nog steeds in mijn paspoort. Dat klinkt een stuk deftiger dan Lelystad, vind je niet?
Juf
Vroeger wilde ik dierenarts worden, maar toen ik ontdekte dat je dan ook in dieren moet snijden was het gauw afgelopen.
Kinderen vind ik (meestal) ook heel leuk en daarom werd ik juf. (Nadat ik eerst had gevraagd of ik dan niet in die kinderen hoefde te snijden natuurlijk) Later studeerde ik ook nog voor "remedial teacher." Dat is een moeilijk woord voor een juf die extra veel weet van leerproblemen.
Tien jaar lang heb ik op mijn eigen schooltje gewerkt. Een klein klasje op de zorgboerderij waar ik toen ook woonde. Dat was een heerlijke tijd!
Het schooltje bestaat nog steeds, maar na tien jaar kreeg ik zin in iets nieuws.
Daarna heb ik twee jaar op een school voor speciaal onderwijs gewerkt, vooral in klassen voor kinderen met autisme. Het belangrijkste van school vind ik dat kinderen ontdekken waar ze goed in zijn en wat ze leuk vinden. Soms duurt het even om te ontdekken wat dat is, maar het lukt altijd, want ieder kind is ergens goed in!
Schrijfster
Sinds 2007 ben ik niet alleen juf, maar ook schrijfster. Ik schreef al heel lang allerlei lange en korte verhalen. Toen een van die verhalen een Echt Boek werd, had ik er zomaar een beroep bij! Vanaf dat moment leek het wel alsof er een kraantje was opengezet: het ene na het andere verhaal stond te dringen in mijn hoofd. Het werd zelfs zo druk daarboven, dat ik iets minder juf werd om meer te kunnen schrijven.
En uiteindelijk moest ik kiezen, want er staan nog steeds een heleboel verhalen te dringen om Boek te kunnen worden. Daarom ben ik sinds september 2012 alleen nog maar schrijfster. Gelukkig kom ik nog vaak op scholen om te vertellen over mijn boeken. Ook werk ik met heel veel plezier als Schoolschrijver.
Thuis
Ik woon samen met mijn man en drie poezen in een oud huis vlakbij het bos. Onze twee kinderen studeren, maar komen gelukkig ook nog vaak buurten. Ik hou erg van het bos, dus je kunt me er elke dag vinden. Ik hou ook erg van poezen. Soms vind ik er per ongeluk een, soms ook expres. Op dit moment hebben we er drie. Grijze Sokje is de oudste en ook de kleinste, ik heb haar ooit gered, maar dat is een ander verhaal. Balthasar is een beetje verlegen, maar hij houdt heel erg van knuffelen. De zwart-witte Dimitri is er als laatste pleegkind bijgekomen, hij was eerst heel bang, maar nu is hij dolgelukkig en speelt de hele dag buiten, of hij zit voor het raam naar buiten te kijken.
Verder zijn er ontelbaar veel vliegen (het hele jaar) muggen (in de zomer) en spinnen (herfst en winter) maar dat zijn er te veel om allemaal een naam te geven. Wel noemen we de eerste spin van het jaar altijd Sebastiaan en proberen we hem niet op te vegen.
Schuurtje
Ik werk in een schuurtje. Dat klinkt een beetje zielig, maar dat is het niet hoor, want het is een superfijne plek. En ik heb mijn eigen stoepje.
De hond op het stoepje is er helaas niet meer, hij heette Bolle en hij was de allerbeste hond van de wereld.
